اثربخشی طرحواره درمانی بر ابعاد سرشت، منش و ولع مصرف غذا در زنان چاق مبتلا به دیابت نوع 2

مقدمه: دیابت یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن و همچنین بزرگترین مشکل بهداشتی در همه کشورها است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر ابعاد سرشت، منش و ولع مصرف غذا در زنان چاق مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. روش کار: طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیش­آزمون_ پس­آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی زنان متاهل چاق مبتلا به دیابت نوع دو عضو انجمن دیابت شهر گنبدکاووس در سال 1397 تشکیل دادند که دارای پرونده فعال در انجمن بودند. نمونه این مطالعه 40 نفر از بیماران بودند که بر اساس ملاک­‌های ورود و خروج به مطالعه، به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. جلسات طرحواره درمانی برای شرکت­‌کنندگان گروه آزمایش در 10 جلسه 120 دقیقه‌­ای برگزار شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ابعاد سرشت و منش و  پرسشنامه ولع به غذا-صفت بود. داده‌­های پژوهش با بهره­‌گیری از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره و با استفاده از نرم­‌افزار SPSS-22 تحلیل شدند. یافته‌­ها: نتایج نشان داد که طرحواره درمانی به طور معناداری باعث افزایش ابعاد سرشت و منش و کاهش ولع مصرف غذا شرکت­‌کنندگان گروه آزمایش در مرحله پس‌­آزمون شده بود (01/0>P). نتیجه‌­گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، می­توان گفت نظر به تاثیر معنادار طرحواره درمانی بر ابعاد سرشت و منش و ولع مصرف غذا در زنان چاق مبتلا به دیابت نوع 2 این روش درمانی می­تواند گزینه مداخله‌­ای مناسبی جهت درمان این افراد باشد.

کلیدواژه ها:

Schema therapy ، Temperament and character dimensions ، Food craving ، Obesity ، Diabetes mellitus ، type 2 ، طرحواره درمانی ، ابعاد سرشت و منش ، ولع مصرف غذا ، چاقی ، دیابت نوع دو