بررسی تطبیقی نظریه تذکار ایدآلیسم و نظریه جوهری ملاصدرا

مسائل فلسفی از آن دسته مباحثی است، که همواره دغدغه ی فکری بسیاری از اندیشمندان بوده است، از جمله مباحثی کهاغلب انسان ها درگیر آن هستند مساله هستی شناسی ،مبدا و مقصد زندگی آنها می باشد که متعاقبا سایر امور زندگی آنها راتحت تاثیر قرار می دهد ،با توجه به اهمیت انکارناپذیر این گونه مسایل در زندگی انسان ها این پژوهش برآنست با استفادهازمبانی معرفت شناسی ایدآلیست و مفروضات موجود در نظریه جوهری ملاصدرا به یک ایده روشن در مورد اصل آدمی دستپیدا کند،پرسش اصلی این پژوهش اینست که آیا ریشه نظریه جوهری ملاصدرا در افکار افلاطون قرار دارد یا خیر. بر این اساسو با توجه به قانون تذکار ایدآلیست حقایق در وجود انسان ها نهفته است که در اثر تولد بسیاری از آنها در فکر انسان ها پنهانمی گردد و از طریق بازشناسی ذهن فرد، در زندگی انسان دوباره نمود پیدا می کنداز طرف دیگر بر مبنای نظریه جوهریملاصدرا تمام حرکات عرضی، معلول حرکات طبایع و جواهر خویش است تا زمانی که جوهر یک شی درحرکت نباشد اعراضآن ممکن نیست حرکت کند هدف اصلی این مقاله بررسی تطبیقی نظریه تذکار ایدآلیت و نظریه جوهری ملاصدرا می باشد،روش تحقیق این پژوهش کتابخانه ای و استفاده از منابع دست اول ودوم می باشد و یافته ها نشان می دهد این دو نظریهدارای وجوه اشتراک قابل تاملی با همدیگر می باشند.

کلیدواژه ها:

تذکار ایدآلیست ، نظریه جوهری ملاصدرا ، سعادت انسان ، افلاطون ، عرض