بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های دلبستگی با اختلال شخصیت خودشیفته

اختلال شخصیت خودشیفته یکی از متغیرهای مهم بسیار مورد بحث دوران جوانی و دانشجویی می باشد. پژوهش حاضر با عنوان بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های دلبستگی با اختلال شخصیت خودشیفته در بین دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال 1398؛1399 صورت گرفته است. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی – همبستگی می باشد که داده های آن به شکل میدانی جمع آوری شد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشکده پزشکی به تعداد 806 نفر می باشد. تعداد اعضای نمونه تحقیق از طریق جدول مورگان 260 نفر تعیین گردید و روش نمونه گیری تحقیق به شکل تصادفی ساده سهمیه ای می باشد. ابزار اندازه گیری شامل پپرسشنامه شخصیت خودشیفته (PNI) (راسکین و هال، (1981، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ و پرسشنامه سبک های دلبستگی کولینز و رید بود. برای آزمون فرضیه ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک هایب دلبستگی با اختلال شخصیت خودشیفته رابطه معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

اختلال شخصیت خودشیفته ، طرحواره های ناسازگار اولیه ، سبک های دلبستگی ، دانشجویان.