مقایسه ی تأثیر تمرین هوازی با تردمیل و تمرین شنا بر یادگیری و حافظه ی فضایی و سطح کورتیزول موش های صحرایی نر ویستار

یادگیری یک ضرورت زندگی و در واقع توانایی تغییر رفتار با استفاده از تجربه و حافظه است. هدف از این پژوهش، مقایسه ی تاثیر تمرین هوازی با تردمیل و ورزش شنا بر یادگیری و حافظه و نیز سطح کورتیزول موش های صحرایی نر ویستار بود. رت ها به صورت تصادفی در سه گروه ( 10 رت در هر گروه) در معرض مداخله های تمرین شنا و تردمیل به مدت چهار هفته قرار گرفتند. آموزش و آزمون حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس طی چند مرحله، انجام شد و نیز پس از آخرین جلسه تمرین در هفته ی چهارم، خونگیری مستقیم از بطن چپ به منظور سنجش کورتیزول انجام گرفت. نتایج نشان داد در گروه تمرین هوازی با تردمیل و نیز شنا میانگین زمان و مسافت طی شده برای رسیدن به سکو بیشتر از گروه کنترل بود و افزایش 35 درصدی میانگین مسافت طی شده برای رسیدن به سکو در گروه تردمیل P=0.037 منجر به ایجاد تاخیر در روند یادگیری نسبت به گروه کنترل شده است. همینطور افزایش معنی داری در سطح کورتیزول گروه تمرین با تردمیل P=0.02 نیز گروه شنا P=0.02 در مقایسه با گروه کنترل مشاهد شد. در دو گروه تفاوت معنی داری بین گروه های ورزشی و کنترل در مرحله ی کاوش مشاهده نشد. به نظر می رسد تمرین اجباری شنا و دویدن روی تردمیل ممکن است با افزایش سطح کورتیزول منجر به ایجاد تاخیر در مرحله ی اکتساب شود، با این وجود تمرینات ورزشی، تاثیر قابل ملاحظه ای بر حافظه در مرحله ی کاوش نشان ندادند.

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی ، تردمیل ، شنا ، کورتیزول ، یادگیری ، حافظه