بهبود قابلیت نگهداری سیستم های نرم افزاری با استفاده از الگوریتم ژنتیك

كيفيت نرم افزار، شاخص حياتي براي توليد نرم افزار هاي با كيفيت بالاست كه ضمن بالا بردن بهره وري در توليد نرم افزارها،به ايجاد نرم افزار هاي قدرتمند و شكست ناپذير منجر مي گردد.از مهم ترين موضوعات مطرح شده در زمينه كيفيت نرم افزار، قابليت نگهداري نرم افزار مي باشد كه عبارت است از توانايي محصول نرم افزاري در حذف خطا و اصلاح و بروز رساني خود بدون هيچ يا كمترين عواقب و خطايي.به دليل هزينه بالاي مرتبط با قابليت نگهداري نرم افزاري، يك مشتري نرم افزار خواهان سيستم هايي است كه آسان تر نگهداري شوند.لذا در جهت ارزيابي قابليت نگهداري نرم افزار مي بايست يك مدل كيفي انتخاب كنيم كه در اين تحقيق به دليل تاكيد زياد مدل بوهم بر قابليت نگهداري از اين مدل استفاده مي نماييم و زير پارامترهاي آن را در نظر گرفته شده است. پس از شكل گيري مدل كيفي و بررسي نتايج،در راستاي بهينه كردن ارزيابي قابليت نگهداري و مديريت بهتر كيفيت نرم افزار،جهت بهبود قابليت نگهداري، الگوريتم ژنتيك با مدل ساخته شده ادغام مي گردد

کلیدواژه ها:

قابلیت نگهداری سیستم های نرم افزاری ، ، الگوریتم ژنتیک