اثر عملیات حرارتی فراپیرسازی بر ریزساختار و خواص مکانیکی ناحیه اتصال فولاد زنگ نزن 4PHـ 17

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر عملیات حرارتی فراپیرسازي دو مرحله اي بر ریزساختار و سختی و مقاومت به ضربهناحیه اتصال فولاد زنگ نزن 4PHـ 17 می باشد. این آلیاژ پیش از جوشکاري در دماي 1035 درجه سانتیگراد به مدت 1 ساعت تحت عملیات آنیل انحلالی قرار گرفت. جوشکاري با استفاده از فرآیند قوس تنگستن-گاز (GTAW) و فلز پرکننده همجنس یعنی ER630انجام گرفت. سپس بخشی از قطعه جوشکاري شده تحت عملیات حرارتی فراپیرسازي دو مرحله اي قرار گرفت. در نهایت ریزساختار، سختی و مقاومت به ضربه ناحیه اتصال این فولاد در دو شرایط آنیل انحلالی و فراپیرسازي دو مرحله ايمورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. بررسی ریزساختاري با کمک میکروسکوپ نوري نشان داد که فراپیرسازي دو مرحله اي فولاد4PHـ 17 منجر به تمپر شدن ریزساختار مارتنزیتی گردیده که این امر منجر به کاهش سختی ناحیه اتصال جوش و نیز افزایش قابل توجه مقاومت به ضربه فلز جوش در مقایسه با حالت آنیل انحلالی شده است.

کلیدواژه ها:

فولاد 4PHـ 17 ، جوشکاری GTAW ، عملیات حرارتی ، فراپیرسازی ، مقاومت به ضربه