ضرورت توجه به بحث مدیریت شهری و تاب آوری شهرها در زمان وقوع بحران

بحرانها رویدادهای ناگواری هستند که میتوانند باعث افول هر سازمانی میتوانند بشوند،امروزه مدیریت-بحران شهری جایگاه ویژه ای در حوزه مسائل شهری پیدا کرده است.وقوع بحرانهای انسانی متعدد در شهرها و کلانشهرهای دنیا و نیاز به برنامه ریزی و مدیریت اینگونه بحرانها سبب شده است تا مدیران و برنامهریزان شهری نیاز به تحقیق و پژوهش بیشتر در این زمینه را به خوبی احساس کنند.با گسترش شهرو شهرنشینی و افزایش تدریجی تعداد شهرهای بزرگ در کشورمان،از یک طرف توسعه شهرها تمرکز و تجمع جمعیت و افزایش بارگذاری های محیطی و اقتصادی بر شهرها از طرف دیگر،ضمن توجه بیشتر به شهرها،منجر به توجه بیشتر و عمیق تر به بحث مدیریت بحران میگردد.بطورکلی میتوان گفت امروزه مدیریت بحران یک بخش اساسی از مدیریت استراتژیک برای مدیران و برنامهریزان شهری است اساساسازمانهایی که در معرض بحران قرار دارند به آمادگی بیشتری در برابر آن نیاز دارند.وجود کاربری های مخاطره آفرین در شهرها و همجواری آنها با بخش های مسکونی در چگونگی آسیب و میزان بحران دخالت دارد.بنابراین در اینجا ما نقش برنامه ریزی شهری و مدیریت صحیح عناصر و کاربریها را در میزان کاهش خسارات ناشی از بحران میتوانیم مشاهده نماییم.هدف از نوشتار حاضر،بررسی ضرورت توجه به بحث مدیریت شهری و نقش برنامه ریزی شهری در زمان وقوع بحران و جایگاه آن میباشد.نتایج حاصله از این پژوهش نشان میدهد که افزایش اقدامات امروز در برنامه ریزی شهری معادل کاهش شرایط بحرانی و فعالیت های ضروری آن در آینده خواهد بود.لذا ما باید با مشاهده اتفاقات ناگوار حوزه شهری در بحث مدیریت شهری و تاب آوری در شهرها نیز بهره گرفته و در راستای ارتقای کیفیت به لحاظ ساختمان سازی و تصمیم گیری در حوزه مدیریت شهری در زمان بحران از آن استفاده کنیم.

کلیدواژه ها:

بحران ، مدیریت بحران ، برنامه ریزی شهری ، کیفیت