اهمیت و نقش تالاب هامون در توسعه پایدار سیستان
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 564
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AETCONF06_065
تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1399
چکیده مقاله:
تالابها از مهمترین محیط های مولد حیات و گهواره های تنوعزیستی دنیا بوده و با فراهم کردن آب و قابلیت زادآوریاولیه نقش مهمی در بقای گونه های بی شماری از گیاهان و جانوران وابسته به خود ایفا می کنند، یکی از مهم ترین این تالابها می توان به تالاب بین المللی هامون اشاره کرد که از دیرباز در توسعه پایدار منطقه سیستان نقش بسزایی را ایفا نمودهو زندگی اغلب مردم حاشیه نشین تالاب به آن وابسته بوده است. تالاب بین المللی هامون سومین دریاچه بزرگ ایران پساز دریاچه خزر و دریاچه ارومیه، هفتمین تالاب بین المللی جهان و یکی از ذخیره گاه های زیست کره در ایران است. دریاچهو تالاب هامون در استان سیستان و بلوچستان واقع شده اند. این دریاچه از سه دریاچه کوچک به نام های هامون پوزک،هامون سابوری و هامون هیرمند تشکیل شده است که در زمان فراوانی آب به هم می پیوندند و دریاچۀ مشترک هامون میانافغانستان و ایران را تشکیل می دهند. رودخانۀ هیرمند شریان اصلی ورود به هامون و رودخانه های خاش رود، فراه، هاروت رود،شوررود، حسین آباد و نهبندان به هامون می ریزند. همانطور که از تعریف توسعه پایدار می توان یافت توسعه پایدار توسعهای است که علاوه بر اینکه نیازهای کنونی را پاسخگو باشد توانایی دسترسی به نیازهای نسل های آینده را بدون اینکه بهمخاطره بیندازد پاسخگو باشد به همین علت می توان اشاره کرد تالاب هامون یکی از مهم ترین جنبه های تسعه پایدارسیستان می باشد که هم اکنون زندگی بسیاری از مردم بومی منطقه به آن وابسته است و گروه های مختلف صیادی ودامداری و کشاورزی از آن به نحو مطلوب استفاده کرده و نیازهای معیشتی و اقتصادی خود را برطرف می نمایند که میتوان با مدیریت یکپارچه آن این پتانسیل را برای نسل های آتی نیز حفظ و صیانت نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدیه حقیقی کهخا
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته علوم و مهندسی آبخیزداری دانشگاه زابل
محمدرضا دهمرده قلعه نو
استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشکده آب و خاک دانشگاه زابل
محمد نهتانی
استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشکده آب و خاک دانشگاه زابل
محمد ریکی
دانش آموخته کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان