ارزیابی توانمندی ها و قابلیت های ژئومورفوتوریستی غار کارستی شاپور با استفاده از مدل پرالونگ

ژئومورفوتوریسم یکی از حوزه های مطالعات علوم زمین و مطالعات گردشگری است، که بر شناخت ژئومورفوسایتها یا چشماندازهای ویژه ژئومورفولوژی تاکید دارد. ژئوتوریسم با ترکیب چشم اندازهای ژئومورفولوژیکی با میراث های فرهنگی، تاریخی واکولوژیکی پتانسیل های بالایی را در راستای برنامه ریزی گردشگری دارد. غارها از جمله پدیده های مرفوژئوتوریستی هستند کههر ساله میلیون ها گردشگر و محقق در سراسر دنیا از آنها بازدید می کنند. غارکارستی شاپوراز نظر زمین شناسی، باستان شناسیوژئوتوریسم بسیار مهم، قابل توجه و بی نظیر می باشد که از دو بخش طبیعی و دست ساز بشر(از جمله کتیبه پهلوی، کتیبهنقش رجب و مجسمه شاپور) تشکیل شده است. هدف این تحقیق ارزیابی توانمندی ها وپتانسیل های ژئومورفولوژیکی غار کارستیشاپور به منظور توسعه ژئوتوریسم است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز به دو روش مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی به دست آمده است. برای ارزیابی میزان توانمندی ژئومورفوتوریستی غار کارستی شاپور ازروش پرالونگ استفاده شده است. نتایج حاصل شده نشان می دهد که غار کارستی شاپور در چهار بعد (زیبایی ظاهری، علمی،فرهنگی- تاریخی و اقتصادی- اجتماعی) به ترتیب دارای امتیاز (6%)، (8%)، (62%) و (55%)، از نظر بهره وری و کیفیت لندفرم ژئومورفولوژیکی به ترتیب امتیاز (43%) و (12%) وازنظر میانگین کل گردشگری دارای امتیاز (64%) می باشد. غار کارستی شاپورعلارغم محدودیت هایش قابلیت ها و توانمندی های بالایی از نظر ژئوتوریستی دارد که با برنامه ریزی و مدیریت دقیق و مستمرمی توان زمینه ای فراهم کرد که مسیر گسترش ژئوتوریسم غار کارستی شاپور هموار شود و موجبات اشتغال زایی و افزایشدرآمد اقتصادی ساکنان منطقه فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

غار شاپور ، پرالونگ ، ژئومورفوتوریسم ، ژئوتوریسم ، کازرون