بررسی مقایسه ای روش های استحصال آب باران در مناطق خشک و نیمه خشک

کشور ایران با قرار گیری در مناطق خشک و نیمه خشک جهان و همچنین پراکنش زمانی و مکانی نامناسب و ریزش های جوی دچار بحران آب شده است. از سوی دیگر مقدار زیادی از بارش به صورت رواناب، تبخیر و ذخیره ی گودالی از دسترس خارج و موجب کم آبی و شور شدن اراضی می شود.از این رو استحصال آب باران یکی از شاخص ترین روش های مدیریت بهره برداری از آب باران برای مقابله با کم آبی می باشد. با توجه به تنوع گستردگی روشهای استحصال آب باران باید در انتخاب روش مناسب به ویژگی هایی از جمله توپوگرافی زمین، اقلیم، نوع خاک و عوامل اقتصادی اجتماعی و میزان مصرف آب برای به کارگیری روش های استحصال در هر منطقه توجه جدی نمود. در این تحقیق به بررسی و طبقه بندی روشهای استحصال باران بر حسب سطوح آبگیر پرداخته میشود. نتایج مرور منابع نشان می دهد که جلب مشارکت عمومی مردم منطقه و در نظر گرفتن روش های سنتی و بومی استحصال در همان منطقه و منافع اقتصادی و اجتماعی مردم از مهمترین پایههای استحصال آب باران می باشد. همچنین سطوح آبگیر کوچک دارای کارآیی و سازگاری بیشتری هستند.

کلیدواژه ها:

استحصال آب باران ، مناطق خشک ، خشکسالی