بررسی آگاهی کودکان پیش دبستانی در مورد زلزله و مروری بر روشهای آموزشی موجود

تجارب زلزله هاي ایران نشان میدهد که عدم آگاهی و آمادگی براي رویارویی با این پدیده عموماً باعث ایجاد تلفات و خسارات شدیدي میگردد. بنابراین آموزش و ایجاد آمادگی در بین اقشار مختلف جامعه ضروري است و باید از همان دوران اولیه یادگیري یعنی کودکی آغاز شود، چرا که یادگیري در این سنین پایدارتر و عمیق تر است و علاوه بر این کودکان آنچه را در این سنین می آموزند به سرعت به دیگر افراد خانواده انتقال میدهند. بیش از یک دهه است که در کشور ما آموزش کودکان در مورد یزلزله و ایمنی در برابر آنی از مقطع پیش دبستانی آغاز شده است. مواد آموزشی جهت آموزش این موضوعات تهیه و تولید شده و در اختیار مهدهاي کودك قرار گرفته است. در این مقاله، از روشهاي آموزشی مختلف مانند نمایش، دستکش هاي عروسکی، قصه گویی، شعر و موسیقی استفاده شده است. با توجه به اینکه اساس تمامی روشهاي مذکور بر اساس بازي می باشد، تمامی این روشها مورد توجه کودکان قرار گرفته و کودکان پیام اصلی آموزش این موضوع شامل مفهوم زلزله به معناي تکان خوردن زمین و همین طور نحوه صحیح پناهگیري هنگام وقوع زلزله را به درستی فراگرفته و به خانواده ها و دوستان خود منتقل نموده اند در این تحقیق، از روش زمینه یابی استفاده گردیده و اطلاعات لازم با استفاده از پرسشنامه کوتاه و مصاحبه جمع آوري شده است. در پایان از طریق آمار توصیفی اطلاعات مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. بررسیهاي به عمل آمده، نشان میدهد که استفاده ترکیبی از روشهاي آموزشی مذکور به طور کارآمد و مناسبی عمل نموده و قادر است انگیزه کودکان براي یادگیري و مشارکت در این فرآیند را تا حد مطلوب تأمین و حفظ نماید. در گفتگو با مربیان و والدین کودکان، به نظر میرسد در هنگام آموزش و یادگیري موضوع یزلزله و ایمنیی نشانه هایی از ترس و نگرانی در کودکان مشاهده نشد. این امرخصوصاً در مواردي که مهد از قبل جلسه توجیهی را براي والدین پیشبینی کرده است، به خوبی محسوس میباشد. همچنین والدین با آشنایی با این موضوع میتوانند به سؤالات احتمالی کودکان خود پاسخ دهند و علاوه بر مشارکت در امر تدریس و یادگیري، به تسهیل این فرآیند نیز کمک نمایند.

کلیدواژه ها:

کودکان پیش دبستانی ، زلزله و ایمنی ، آگاهی ، روشهای آموزشی