تحلیل خطر سرشتی ناحیه تهران

شهر تهران با داشتن جمعیتی بالغ بر 15 ملیون نفر، یکی از آسیب پذیرترین نقاط جهان نسبت به زلزله می باشد. این امر ناشی از نزدیک بودن گسلهای فعال این منطقه به ناحیه شهری و پرجمعیت تهران، پایین بودن سطح استاندارد ساخت و سازها و نبود ضمانت اجرایی مناسب ناظر بر آنها می باشد. در این مقاله سعی بر مطالعه لرزه خیزی ناحیه تهران به کمک ترکیب لرزه خیزی زمینه با فعالیت لرزه ای سرشتی گسل ها شده است. نتایج این مطالعه به کمک پنج رابطه کاهندگی برگزیده تولید شده اند که برای کاهش اثرات فرضیات و بالا بردن دقت داده ها از درخت منطقی که برای این منظور طراحی شده است استفاده میگردد.این نتایج در دو سطح از خطرپذیری لرزه ای زلزله با دوره بازگشت 475 سال و 2475 سال ارایه میشوند. برای زلزله با دوره بازگشت 475 مقدار بیشینه شتاب زمین برابر با 375 گال به دست آمد که کمی بیشتر از مقدار پیشنهادی استاندارد 2800 برای ناحیه ی تهران 0/35) شتاب جاذبه زمین) است. برای زلزله با دوره بازگشت 2475 سال، مقدار بیشینه شتاب زمین برابر با 725 گال به دست می آید که قبلا در آیین نامه های طراحی ایران مطرح نشده است و در طراحی سازه های خاص میتوان از آن استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

تحلیل خطر احتمالاتی ، تحلیل خطر سرشتی ، لرزه خیزی زمینه ، گسلهای تهران