طراحی مجموعه فرهنگی با هدف هویت بخشی به مکان شهری با رویکرد معماری سنتی در شهر گنبد کاووس

محیط طبیعی یکی از مهم ترین پدیده های مؤثر در چگونگی شکل گیری ساختار معماری بومی و سنّتی بوده است.از آنجایی که توجه به شاخص ها ونماد های ایرانی-اسلامی وسنتی در طراحی معماری شهرها کمتر مورد توجه قرارگرفته و در مقابل استفاده از نمادهای مدرن ناسازگار با هوین ایرانی- اسلامی افزایش یافته است.بحران هویت به عنوان یک عارضه شهر نشینی بدل گشته است .که انعکاس آن امروزه در شهرهایی آشفته وتهی از ارزش های فرهنگی واجتماعی نمود پیدا می کند. درمباحث شهری عناصری هم از لحاظ معماری در داخل شهر ودر حیط یک تجربه قراردادی مابین شهروندان معناگذاری می شوند. و از آنجا که بیانگر هویت شهر-کشور وحتی مذهب در یک ساختار نمایان هستند درخوانش شهروندان از شهر تاثیر مستقیم بر جای می گذارد. ارزش های بصری مهمترین بخش از کیفیت های محیطی را تشکیل می دهند.ادراک شهروندان از کیفیت های بصری شهر وابسته به سیما ومنظر شهری است که توسط شهروندان مطلوب تلقی می شود. به کارگیری اندیشه های مکتب گنبد به عنوان نماد شهرسازی بومی از یکسو واصول نوشهر گرایی به عنوان نمادی از نظریه های معاصرازسویی دیگر می تواند، هویت وهمبستگی را به محلات امروزس بازگرداند وپاسخگوی نیازهای کنونی باشد.

کلیدواژه ها:

هویت-فرهنگی-سنت-معماری