نقش آموزه های دینی در ارتقاء کیفیت زندگی

نوع نگرش و باورهای آدمی درباره فلسفه زندگی در این عالم و این که این جهان را آسایشگاه تلقی کند یا آزمایشگاه بداند، در کیفیت زندگی وسلامت روانی5 او اثر گذار است. حتی اگر شرایط زندگی بسیار سخت هم باشد، با اعتقادات صحیح می توان خوش بین بود و در نتیجه کمتر افسرده شد و از زندگی راضی بود. در این راستا، قرآن کریم و ائمه معصومین علیهم السلام، آموزه های ارزنده ای دارند که انسانها را به خوشبینی نسبت به خداوند و حیات طیبه دعوت میکنند. در این مقاله سعی شده است به نقش آموزه های دینی در رسیدن به آرامش، و زندگی پاکیزه و بهبود کیفیت زندگی پرداخته شود. روش تحقیق در این تحقیق، توصیفی، کتابخانه ای و اسنادی بوده و بر اساس مطالعه منابع و متون و تحلیل و تفسیر در برخی موارد صورت گرفت. نتیجه حاصل این شدکه در تعالیم دینی به منظور بهره مند شدن از زندگی با کیفیت مطلوب، توصیه ها و راه کارهایی ارائه شده است مانند: ذکر خدا، تفکر مثبت، حسن ظن، شادکردن دیگران، توکل کردن بر خدا، در حال زندگی کردن، خوش بینی به قضا و قدر الهی، رعایت تقوا، توجه سازنده به مرگ و آخرت، نگاه به پایین دست، امیدواری به شفاعت اهل بیت علیهم السلام که در صورت به کاربستن این توصیه ها، انسان علاوه بر بهره مندی از یک زندگی مطلوب در این دنیا، سرانجام به سعادت و کمال انسانی خود که رسیدن به قرب الهی است نیز دست خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، آموزه های دینی ، تفکر مثبت ، شادی ، توکل