طراحی مدل مطلوب برنامه درسی دوره پزشکی عمومی با رویکرد اخلاق محور

زمینه و هدف: اخلاق پزشکی یکی از اصول مهم برنامه درسی رشته پزشکی است. این مطالعه با هدف طراحی مدل مطلوب برنامه درسی رشته پزشکی با رویکرد اخلاق پزشکی انجام‌ گرفت. روش بررسی: این تحقیق از نظر روش ترکیبی(کمی و کیفی)، از نظر هدف کاربردی و از لحاظ اجرا توصیفی-تحلیلی است. داده‌های بخش کیفی به شیوه هدفمند و مصاحبه نیمه ساختار با 14 نفر از صاحب‌نظران حوزه اخلاق پزشکی جمع‌آوری و به روش تحلیل محتوای کیفی استقرایی تحلیل و به پرسشنامه تبدیل شد. روایی آن به روش لاوشه و والتز- باسل توسط نرم افزار R و پایایی به شیوه αکرونباخ با SPSS-21 محاسبه شد. جامعه آماری بخش کمی 457 نفر از پزشکان و دستیاران بالینی بودند که 210 نفر به روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. تحلیل عاملی تأییدی، تعیین ابعاد مدل و اعتباریابی به روش مدل‌سازی معادلات ساختاری با Smart Pls-3 انجام‌شد. یافته‌ها: در بخش کیفی 13 تم اصلی در قالب عناصر برنامه درسی استخراج شد. روایی و پایایی پرسشنامهCVI=0.93 ,CVR=0.9 R=0.89, تاییدگردید. در تحلیل عاملی، تم‌های اصلی تأیید شد. ضریب بارهای عاملی، پایایی ترکیبی و میانگین واریانس استخراجی مؤید پایایی مدل بود. همچنین روایی ,واگرا و همگرا نشان داد مدل ارائه شده از برازش مناسبی برخوردار است. بر اساس نتایج، برنامه درسی اخلاق محور علاوه بر برنامه رسمی تحت تأثیر استاد، دانشجو، برنامه پنهان و عوامل بیرون از نظام آموزشی قرار دارد. نتیجه‌گیری: برنامه درسی دوره پزشکی عمومی جهت تربیت فراگیران اخلاق مدار نیازمند بازنگری مجدد با رویکرد جامع‌ است.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، اخلاق پزشکی ، دانشجوی پزشکی