بررسی جایگاه فناوری اطلاعات و ارتباطات در كاهش سفرهای درون شهری با تأكید بر تخریب های زیست محیطی (مطالعه موردی: شهر اصفهان)

بهره برداري از محيطي مطلوب در شهر، نيازمند اقدام در جهت توسعه پايدار شهري است. در اين رابطه پيدا كردن مشكلات و موانع ترافيكي و چارهجويي براي حل آنها، يكي از گام هاي مؤثر مي باشد. راهكارهاي نويني چون شناسايي و مديريت تقاضاي سفرهاي شهري همچون استفاده از فناوري اطلاعات و ارتباطات در كاهش سفرهاي درون شهري قابل توجه ترين اقداماتي است كه در دهه هاي اخير مورد توجه قرار گرفته است. لذا پژوهش حاضر با روش تحقيق، توصيفي- تحليلي و ابزار گردآوري داده ها شامل كتابخانه اي و ميداني سعي بر آن دارد به بررسي اثرات فناوري اطلاعات و ارتباطات بر كاهش تقاضاي سفرهاي درون شهري و به تبع آن كاهش آلودگي هاي شهري و تخريب هاي زيست محيطي بپردازد. جامعه آماري تحقيق شامل 40 نفر از مطلعان كليدي در شهر اصفهان مي باشند كه از طريق روش در دسترس و گلوله برفي انتخاب گرديده اند. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار استنباطي شامل (آزمون T تك نمونه اي و ضريب اسپيرمن) استفاده گرديده است. نتايج حاصل از پژوهش نشان مي دهد بر اساس نظر مطلعان كليدي استفاده از فناوري اطلاعات و ارتباطات در سطح شهر اصفهان منجر به كاهش سفرهاي درون شهري و به تبع منجر به كاهش بار ترافيكي شهر، آلودگي و تخريب هاي زيست محيطي و بهداشت و سلامتي شهروندان شده است. همچنين نتايج نشان مي دهد مابين استفاده از فناوري اطلاعات و ارتباطات در امور روزانه شهروندي و كاهش تخريب هاي زيست محيطي رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، سفرهای درون شهری ، محیط زیست ، اصفهان