مدیریت بهینه بحران آب تالاب هامون در شرق ایران

تالاب هامون در بخش شمالی تا مرکزی استان سیستان و بلوچستان در شرق ایران واقع شده است. این تالاب دارای منابع غنی و فواید سرشار اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است. به طوری که دارای حداقل 2 میلیارد مکعب آب در طول سال می باشد و منبع اصلی تغذیه آبهای زیر زمینی منطقه بوده و زیستگاه منحصر به فرد ماهی های بومی و غیر بومی(پرورشی) می باشد. در زمستان مکان مناسبی برای زیست و گذر پرندگان آبزی بوده و به طور کلی برای گردشگری، موارد آموزشی و تحقیقاتی بسیار مستعد است، بدین گونه می توان گفت این تالاب یکی از منابع ارزنده کشور ما ارزیابی می گردد. در سال های اخیر به علت وقوع خشکسالی های پی در پی که ناشی از موقعیت جغرافیایی کشور ما در منطقه ای از جهان است و همچنین پر آبی های نا به هنگام در منطقه و عدم مدیریت استراتژیک باعث شده تا صدمات قابل توجهی به تالاب و منطقه وارد شود. از آن جمله کاهش ماهیان بومی، انقراض گونه های گیاهی و جانوری، افت شدید سطح ایستابی منطقه، تخریب زمین های کشاورزی و کاهش تولیدات کشاورزی، دامداری و صیدی را بوجود آورده است که متعاقب آن کاهش درآمد و کیفیت زندگی و افزایش بیکاری روستائیان و رونق شغل های کاذب را به همراه داشته است. در این تحقیق تحلیل معضلات ناشی از عدم مدیریت استراتژیک و صحیح تالاب هامون و ایجاد استعداد استفاده شوندگی (بهره وری) و یا قابلیت مورد بررسی قرار گرفته و سپس موارد مهم منجر به مدیریت بحران آب تالاب نیز در راستای مهار خسارت و تامین منابع و منافع ملی و... پیشنهاد شده است

کلیدواژه ها:

مدیریت منابع ، مدیریت استراتژیک ، مدیریت بحران ، تالاب ، خشکسالی ، مدیریت بحران آب