بررسی پیش فرض های هستی شناسانه ی دو رویکرد فیزیکالیستی(ماهوی) و حکمت متعالیه(وجودی) در بحث تبیین ذهن و هوش مصنوعی

به دنبال پدید آمدن و پیشرفت سریع و چشمگیر رایانه ها، در میان دانشمندان علوم رایانه ای تصور بازسازی هوش انسانی به صورت هوش مصنوعی به وجود آمد. اما با گذشت زمان این تصور تبدیل به یک مساله ی فلسفی شد و در مکاتب فلسفی مختلف پیرامو ن موفقیت آن پرداخته شد. نظریات گوناگونی در ای ن ز مینه وجود دارد، برخی امکان آن را محال دانسته و برخی آن را تحقق یافته می دانند. در ای ن میان میتوان مکاتب اعم از فلسفه اسلامی و غرب را به دو رویکرد اصلی فیزیکالیستی )ماهوی( و دو گانه انگاری) وجودی( تقسیم کرد. که هرکدام از آن ها با پیش فرض های هستی شناسانه ی خود انسان را متفاوت از دیگری به تصویر می کشند. در این مقاله به شیو ه ی توصیفی تحلیلی پیش فرض هستی شناسانه ی دو مکتب اصلی را تبئین کرده و امکان تحقق هوش مصنوعی را با توجه به آن ها بررسی می کنیم. و در نهایت در تلاشیم با باز خوانی مجدد از پیش فرض های حکمت متعالیه بالخصوص اصل حرکت جوهری صدرا به امکان تحقق این امر بپردازیم

کلیدواژه ها:

ذهن_هوش مصنوعی_حرکت جوهری