بررسی و شناخت معماری دیجیتال بر روند طراحی پروژه های ساختمانی

جهان در حال تغییر است و دیگر معماری، تنها هنر ساختن نیست. معماری دیگر همان نخواهد بود که سال ها بشر با آن مواجه بوده است و از این پس معماری به گونه ای خاص، تحریک آمیز خواهد بود و تمامی اجزای ساختمان باید طوری طراحی شوند که فعال و پویا باشند. و به عنوان اشیا منفعل دیده شوند. این فرض، انقلابی در عرصه معماری و در راه فرایند طراحی معماری و سازماندهی فضا است. یک چیز روشن است، با استفاده پیوسته و فزاینده از نرم افزارهای کامپیوتری و مدل سازی اطلاعات ساختمان، معماری دیجیتالی می شود. اما آنچه که هنوز کمتر نمود یافته است، کاربرد چنین تغییراتی است. استفاده گسترده از برنامه های کاربردی و فناوری های دیجیتال براساس سیستم های الگوریتمیک و پارامتریک مستلزم تغییراتی در طرح و ابزارهای ساخت می باشد. معماری غیر استاندارد، انعکاس بر زبان معماری و حوزه کاربردیش، بر اساس بهره برداری از عناصر دیجیتالی و مجازی است. امروزه روش های ساخت سنتی می تواند با ساخت مبتنی بر الگوسازی عناصر معماری از پیش ساخته، مقایسه کرد.

کلیدواژه ها:

معماری دیجیتال ، معماری الگوریتمیک ، معماری پارامتریک ، فناوری دیجیتال ، مدل سازی اطلاعات ساختمان ، فرآیند طراحی معماری ، هنر ساختن