شناسایی عوامل پنهان مؤثر بر پذیرش قیمت‌گذاری تراکم (نمونه موردی: طرح قیمت‌گذاری دوره مبنای تهران)

امروزه ازدحام شدآمد در بسیاری از شهر­ها مانند تهران به معضلی اساسی تبدیل گردیده است. یکی از راهکار­های پیشنهادی استفاده از سیاست­های مدیریت تقاضای حمل‌ونقل با هدف تغییر در تقاضا جهت به حداکثر رسیدن کارایی امکانات و تسهیلات موجود است. ازجمله مؤثرترین ابزار­های سیاست مدیریت تقاضا، قیمت‌گذاری تراکم است که اصلی­ترین مانع اجرای موفق آن، پایین بودن پذیرش عمومی است. در مطالعه حاضر با استفاده از اطلاعات 455 پرسشنامه توزیع‌شده در مهرماه سال 1397 در محدوده طرح ترافیک و به‌کارگیری روش تحلیل عاملی اکتشافی و مدل لوجیت ترتیبی به شناسایی عوامل پنهان مؤثر بر پذیرش طرح دوره مبنای تهران مبادرت می‌شود. نتایج حاکی از اثرگذاری عوامل نگرشی مانند اثربخشی درک­شده از طرح، عملکرد مسئولان، طراحی طرح و نحوه اجرای آن و دغدغه­های زیست‌محیطی در کنار برخی از عوامل اقتصادی- اجتماعی مانند تحصیلات، میزان مالکیت خودرو و الگوی سفر افراد است. همچنین نتایج نشان می­دهد احتمال پذیرش طرح قیمت‌گذاری دوره مبنای تهران در میان افرادی که آشنایی بیشتری با آن دارند، بیشتر است. علاوه بر این، افرادی که میزان استفاده آنان از محدوده طرح ترافیک بیشتر است، تمایل به پذیرش کمتری نسبت به طرح دارند. نتایج این پژوهش می‌تواند به تصمیم­گیران حمل‌ونقل شهری جهت اتخاذ و اجرای سیاست‌های مناسب توأم با پذیرش حداکثری افراد کمک قابل‌توجهی کند.

کلیدواژه ها:

پذیرش عمومی ، تحلیل عاملی اکتشافی ، طرح دوره مبنای تهران ، قیمت‌گذاری تراکم ، لوجیت ترتیبی