تطابق زمان دستوری در دامنهٔ آینده
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 330
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFLR-7-2_004
تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1399
چکیده مقاله:
چکیده: مطالعهٔ حاضر به بررسی ترتیب زمانی موقعیتها در زبان فارسی میپردازد که با نام سنتی "تطابق زمان دستوری" شناخته میشود. در این راستا با به کارگیری چارچوب نظری دکلرک (۱۹۹۱ الف)، و معنیشناسی و کاربردشناسی حاصل از قوانین محاوره گریس (۱۹۷۵)، فرضیهٔ مناسبی برای پاسخ به سوالات تطابق فراهم میکنیم و نشان میدهیم که موقعیت جملهٔ پیرو در حالت بینشان با زمان دستوری نسبی و در حالت نشاندار با زمان دستوری مطلق بیان میشود. بررسی روابط زمان دستوری در دامنهٔ آینده زوایای بیشتری از کاربرد نظریهٔ دکلرک را دربرمیگیرد، تقدم در این دامنه با صورتهای فعلی گذشته یا ماضی نقلی، همزمانی با مضارع، و تاخر با آینده یا حال مایل به آینده نشان داده میشود که هر یک میتواند زمان جهتیابی مرکزی جدیدی بوده و زیردامنهای را ایجاد کند. همچنین نشان میدهیم که همهٔ قواعد حاکم بر گسترش دامنههای زمان دستوری برای گسترش زیردامنهها نیز به کار میروند. توان توضیحی تحلیل پیشنهادی علاوه بر نقل قول غیرمستقیم، در انواع دیگر جملات مرکب، حتی جملات سادهٔ پیدرپی قابل رؤیت است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی درزی
استاد گروه زبانشناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران
اکرم خوشدونی فراهانی
دانشجوی دکتری دانشگاه پیام نور تهران
راضیه مهدی بیرقدار
استادیار، گروه زبانشناسی و زبانهای خارجی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
بلقیس روشن
دانشیار، گروه زبانشناسی و زبانهای خارجی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :