منظر شهری دوستدار معلول، رویکرد منظرین در محیط شهر مقصد گردشگری

حضور معلولین در بازار گردشگری، یک فرصت مهم برای شهرهای مقصد گردشگری است تا بتوانند از این پتانسیل مهم استفاده کنند. شهر دوستدار معلول شهری است که بتواند طراحی فضای شهری را به گونه‌ای انجام دهد که مناسب معلولین باشد. این مقاله با رویکرد منظرین به تحلیل چندجانبۀ شهر دوستدار معلول پرداخته و به دنبال آن است تا راهبردهایی که می‌توانند در مدل مفهومی طراحی فضای شهری مطلوب گردشگری معلولین مدنظر قرار گیرند، معرفی کند. روش مورد استفاده در این تحقیق، توصیفی-تحلیلی بوده است. با بررسی و تحلیل داده‌های مستخرج از مقالات معتبر، استنتاج تحلیلی جهت بررسی منظر شهری دوستدار معلول انجام پذیرفته است. بررسی‌های انجام شده در این تحقیق حکایت از آن دارد که منظر شهری دوستدار معلول، به عنوان یک مقصد گردشگری، می‌تواند با راهبردهای مناسب‌سازی، دسترسی، توانبخشی، برابری فرصت‌ها، کیفیت، جلوگیری از طرد اجتماعی و ایجاد جاذبه‌های خاص معلولین شکل گیرد. این راهبردها سبب می‌شود مشارکت معلولین در گردشگری بیشتر شده و انتخاب شهر به عنوان مقصد گردشگری در اولویت قرار گیرد. هریک از این راهبردها شامل سیاست‌ها و اقداماتی است که باعث می‌شود شهر بستر مناسبی برای گردشگر معلول قلمداد شود.

کلیدواژه ها:

شهر دوستدار معلول ، منظر شهری ، گردشگری ، مناسب‌سازی ، دسترسی