بررسی و مقایسه اثر دو تیمار، شوری وجیبرالین، بر جوانه زنی بذور تره رقم خوزستان، تره فرنگی و پیاز

پرایمنگ بذر تکتنیکی استکه به واسطه آن بذور پیش از قرارگرفتن در بستر خود و مواجه با شرایط محیط به لحاظ فیزیولوزیکی و بیوشیمیایی آمادگی جوانه زنی را به دست می آورند و در واقع یک وسیله تیمار بذر با محلول های اسمزی جهت بهبود سرعت و یکنواختی جوانه زنی می باشد. آزمایشی در آزمایشگاه دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین طی سال 1390-1391 با دو فاکتور شوری، جیبرالین ، همراه با تیمار شاهد، تره فرنگی، تره رقم خوزستانف پیاز در شش تکرار در غالب طرح فاکتوریل کاملا تصادفی روی بذور این تیمارها انجام گرفت. در این آزمایش بذور تره فرنگی، تره رقم خوزستان، بذور پیاز درون محلول کلرید سدیم باغلظت های 0، 50، 100، 200، 300، 400 میلی مولار به مدت 14 روز و محلول جبرالین با غلظت های 250، 50، 100، 200، 300 میلی مولار در زمان دوساعته و چهار ساعته و چهار ساعته به مدت پنج روز قرار داده شدند. بنابراین پیشنهاد می شود برای دست یابی به رشد و قدرت جوانه زنی بیشتر و بهتر از غلظت های 50.0 میلی مولار کلرید سدیم 25 و 50 میلی مولار جیبرالین استفاده شود. تره فرنگی نسبت به تره رقم خوزستان و پیاز به شوری مقاوم تر بوده بعد تره رقم خوزستان مقاومت به شوری بیشتری نسبت به بذور پیاز داشت هرچه غلظت شوری بالاتر باشد جوانه زنی کمتر شده و در استفاده جبیرالین نیز کاربرد غلظت دو ساعته جیبرالین در هر سه تیمار بهتر از غلظت چهار ساعته در جوانه زنی بود.

کلیدواژه ها:

جوانه زنی بذور ، اثرشوری ، اثر جیبرالین ، نوع رقم ، میزان رشد