سنجش حساسیت شاخص های نقدشوندگی با تمرکز بر شکاف عرضه و تقاضا نسبت به فاکتورهای عملکردی در حسابداری

یکی از فاکتورهایی که به عنوان معیار ارزش آفرینی در بازارهای پویا مورد توجه قرار گرفته، نقدشوندگی سهام است. نقدشوندگی می تواند بر بسیاری از بخش های داخلی و خارجی بنگاه ها تاثیر گذار باشد همچنین عوامل مختلف عملکردی وبازاری نیز بر نقدشوندگی و میزان آن تاثیر گذار است که می تواند رفتار سرمایه گذاران را دچار نوسان کند. محققان اثباتنمودند که نقدشوندگی سطح کنترل سرمایه گذاران بزرگ را کاهش می دهد، این کاهش از طریق ایجاد انگیزه برای سفتهبازی بوسیله وجه نقد و تمرکز بر سفته بازی بجای تمرکز بر کنترل شرکت، حاصل می گردد. لذا افزایش سطح نقدش شوندگیتحت تاثیر بهبود عملکردهای بنگاه بوجود می آید. در همین راستا با تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوط به 122 شرکت نمونهدر دوره زمانی 6 ساله از سال های 1390 لغایت 1397 بدنبال بررسی تاثیر سودآوری بر نقدشوندگی سهام شرکت های پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران بوده ایم. از بین متغیرهای مورد بررسی متغیرهای رشد سود خالص، بازده حقوق صاحبانسهام، بازده سرمایه بکار رفته و حاشیه سود ناخالص تاثیر معنی داری بر هیچ یک از شاخص های نقدشوندگی نداشتند. درحالیکه بین بازده دارایی و شکاف قیمت عرضه و تقاضا و گردش معاملات، ارتباط منفی معنی داری وجود دارد اما اینارتباط بین بازده دارایی با شاخص های ارزش معاملات و تعداد دفعات معاملات وجود ندارد. در نهایت نیز نتایج نشان داد کهحاشیه سود عملیاتی و حاشیه سود خالص تاثیرات معنی داری بر هر چهار شاخص نقدشوندگی می گذارند.

کلیدواژه ها:

سودآوری ، نقدشوندگی ، حاشیه سود عملیاتی و حاشیه سود خالص