ارزیابی کارایی الگوریتم های ژنتیکو تبرید شبیه سازی شده برای حل مسئله مسیریابی وسیله نقلیه با کالای مرجوعی

شرکت ها با ایجاد شبکه هاي توزیع در زنجیره تأمین و مدیریت کالا، درصدد آن هستند تا با یافتن مسیر بهینه در هزینه هاي خود صرفه جویی کنند. مباحثی مانند مسیریابی وسیله نقلیه VRP در همین راستا توسعه یافته اند. در این پژوهش یک مسئله VRP با کالاي مرجوعی مورد بررسی قرارگرفته است. در این نوع مسئله VRP، مشتریان شامل دو بخش هستند که اولی مشتریان رفت می باشند با مقدار تقاضاي مشخص و بخش دوم مربوط مشتریان خط برگشت هستند که وسیله نقلیه موظف است مقدار مشخصی محصول از آنها تحویل بگیرد. براي حل این مسئله دو الگوریتم فرا ابتکاري ژنتیک و تبرید شبیه سازي شده به دلیل ویژگی هاي متفاوت هرکدام پیشنهاد شده است. درنهایت به منظور ارزیابی این الگوریتم ها، نتایج به دست آمده از آن ها باهم مقایسه گردید که مشخص شد گرچه در مسائل با ابعاد کوچک (کمتر از 40 گره) الگوریتم ژنتیک با استفاده از مکانیسم جهش سریع تر به جواب می رسد، ولی در مسائل بزرگ تر از 45 گره الگوریتم تبرید شبیه سازي شده بهینه تر بوده و سریع تر به جواب بهینه دست پیدا می کند

کلیدواژه ها:

الگوریتم تبرید شبیه سازی شده ، الگوریتم ژنتیک ، الگوریتم فرا ابتکاری ، مسئله مسیریابی وسیله نقلیه با کالای مرجوعی