بررسی مقایسه ای مدل های محاسبه زمان تأخیر تقاطع های چراغ دار با زمان بندی ثابت در حالت غیر اشباع (مطالعه موردی تقاطع خیابان های اکبری و صالحی در تهران)

زمان تأخی ر پارامتر اصلی در ار زیابی سطح سر ویس تقاطع های چراغ دار است. تاکنون مدل های متفاوتی برای تخمین زمان تأخیر در تقاطع های چراغ دار ارائه شده که هر یک سعی در افزایش دقت داشته اند. در پژوهش حاضر زمان تأخیر در تقاطع چراغ دار اکبری -صالحی در تهران، با استفاده از مدل های وبستر، اکلیک و نرم افزارهای سینکرو و ویسیم محاسبه شده و با زمان تأخیر بدست آمده از برداشت میدانی به روش HCM مقایسه شده است. نتایج نشانگر اختلاف کم مقادیر زمان تأخیر محاسبه شده از روش های مختلف در درجه های اشباع کم و افزایش این اختلاف در درجه هایاشباع بالا می باشد.

کلیدواژه ها:

مدل های تأخیر ، تقاطع های چراغدار ، سطح سرویس