تاثیر ورودی های کنترلگر فازی بر کنترل فعال سازه ها

کنترلگرهاي فازي ازجمله کنترلگرهاي نوین و قدرتمند می باشند که در کنترل فعال سازه ها مورد استفاده قرار می گیرند. در این تحقیق تاثیر ورودی هاي کنترلگر فازي بر روي عملکرد آن مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور دو کنترلگرفازي با ورودي هاي جابجایی- سرعت و سرعت- شتاب استفاده شده است که عملکرد آنها در کاهش پاسخ هاي سازه، تاثیر تاخیر زمانی و پایداري آنها مطالعه شده است. مدل مورد استفاده در این تحقیق یک قاب برشی پنج طبقه مجهز به ATMD می باشد. نتایج بدست آمده نشان دادند که اگرچه هر دو کنترلگر از عملکرد مطلوبی برخوردار هستند اما در برخی موارد یکی بر دیگري برتري دارد

کلیدواژه ها:

کنترل فعال ، کنترلگرفازی ، الگوریتم ژنتیک ، تاخیر زمانی ATMD