تاثیر عوامل انگیزش در یادگیری بر عملکرد یادگیری دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان گلستان

هدف این پژوهش بررسی رابطه میان عوامل انگیزش در یادگیری و عملکرد یادگیری در میان دانشجویان کارشناسی دانشگاه فرهنگیان استان گلستان است. این پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی و پیمایشی است. و جامعه آماری این پژوهش، شامل دانشجویان در 3 رشته تحصیلی در دانشگاه فرهنگیان استان گلستان در سال 1398 به تعداد 243 نفر می باشد. نمونه آماری بصورت نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس به تعداد 143 نفر انتخاب شدند. مقیاس های پژوهش شامل پرسشنامه عملکرد یادگیری یانگ، کلمز و مورفی (2003) شامل 5 سوال و پرسشنامه عوامل انگیزش یادگیری کاشف، ایاض، راضا و حمید (2013) شامل 5 بعد انگیزش و 26 سوال محقق ساخته بودند. پایایی پرسشنامه های مذکور به ترتیب 0/80 و 0/81 بدست آمد. نتایج تحلیل رگرسیون به روش گام به گام نشان داد که ابعاد عملکرد اساتید، امکانات یادگیری و شخصیت دانشجویان بصورت مثبت قادر به پیش بینی عملکرد یادگیری دانشجویان هستند و ضرایب استاندارد رگرسیونی حاصل شده به تربیت 0/36 و 0/18 می باشد. همچنین بین عملکرد یادگیری دانشجویان به تفکیک معدل نیز تفاوت معنی داری وجود دارد و دانشجویان با معدل بالاتر عملکرد یادگیری بالاتری را نشان داده اند (P>0/05). با توجه به نتایج بدست آمده مبنی بر نقش معنی داری عملکرد اساتید و امکانات یادگیری بر عملکرد یادگیری دانشجویان، توصیه می شود که مدیران در دانشگاه فرهنگیان، نسبت به عملکرد اسایتد امکانات یادگیری بیش از پیش توجه نمایند.

کلیدواژه ها:

انگیزش یادگیری ، دانشجو معلمان ، عملکرد اساتید ، امکانات یادگیری ، عملکرد یادگیری