انالیز مکانی و پهنه بندی مکانی کیفیت آب زیرزمینی دشت شیراز با استفاده از روشهای زمین آماری

برآورد دقیق خصوصیات کمی و کیفی پدیده های طبیعی مستلزم صرف زمان و هزینه زیاد میب اشد بنابراین روشهای درون یابی به عنوان راه حل مناسبی درتخمین محلهای نمونه برداری نشده مورد استفاده قرار میگیرند. انتخاب مناسب ترین روش تخمین که با دقت بالاتری بتواند داده های مکانی را برآورد نماید. موضوع اصلی این تحقیق می باشد هدف ازاین تحقیق مقایسه روشهای تخمین کریجینگ کوکریجینگ ، وزنی معکوس فاصله و وزنی نرمال فاصله در برآورد برخی از پارامترهای کیفی آب منطقه مورد مطالعه میباشد در این مطالعه سعی گردید این روشها را برای سه دسته از داده ها با تعداد نمونه کم 159 متوسط 317 و زیاد 635 داده مورد ازمون قرار گیرد. جهت بررسی صحت روشهای درون یابی بکارگرفته شده تکنیک ارزیابی متقابل cross-validation بکارگرفته شد . نتایج کلی این تحقیق نشان داد که همبستگی مکانی بالایی برای متغیرهای مورد مطالعه درمنطقه وجود دارد و برای هر سری از داد ه ها روش کوکریجینگ از اعتبار بیشتری برخوردار است

کلیدواژه ها:

ابهای زیرزمینی ، پارامترهای کیفی ، دشت شیراز ، زمین آمار و همبستگی مکانی