بررسی میزان تحقق پذیری حکمروایی خوب شهری در عملکرد مدیریت شهری شهرداری مناطق 1 و 2 همدان

شهرها به عنوان بزرگترین اجتماع مدنی دنیا، امروزه به عنوان کانون تمدن های بشری ازجایگاه پر اهمیتی برخوردارند این جایگاه در کنار رویارویی با انبوه مشکلات جمعیتی، جتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ...مدیریت شهرها را بیش از هر زمان دیگر پیچیده و دشوار کرده است .ازاین رو مراکز علمی و تحقیقاتی و سازمان های بین المللی توسعه در طی چند دهه اخیر با تشدید مسائل حوزه مدیریت شهری و در پی تحقق پایداری در مدیریت شهری به چاره جویی پرداخته و در نهایت در زمان حاضر رویکرد »حکمروایی خوب شهری« به عنوان اثربخش ترین، کم هزینه ترین و پایدارترین شیوه اعمال مدیریت پذیرفته شده است .با توجه به اینکه روزبه روز بر انبوهی و پیچیدگی مشکلات مدیریت شهری در کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران، روزبه روز افزوده میشود به کارگیری اصول حکمروایی خوب شهری ضرورت انکارناپذیر حال و چشم انداز آینده مدیریت شهرهاست .حکمروایی خوب با دخیل کردن مردم در مسائل مربوط به سرنوشتشان و پذیرش نظرات و تصمیمات همه ذینفعان و توسعه جوامع محلی،به دنبال ایجاد سازمان های مبتنی بر جوامع محلی به عنوان وسایلی برای تسهیل مشارکت فعال و خودجوش می باشد. مؤلفه هایی چون شفافیت، پاسخگویی، مشارکت ، قانون مداری، اثربخشی و کارایی، بینش راهبردی، مسئولیت، جهت گیری توافقی میتواند به عنوان برون رفت از مشکلات فعلی و ترسیم مطلوب چشم انداز آینده نقش محوری در برنامه های مدیریت شهری در ایران ایفا کند.این مقاله با بررسی عملکرد شهرداری های منطقه 1 و 2 همدان به این نتیجه رسیده است که شهرداری منطقه 1 به رویکرد حکمروایی خوب شهری نزدیک تر است و مولفه شفافیت از وضعیت مناسبی برخوردار نیست.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، حکمروایی خوب شهری ، شهرداری ، همدان