تاب آوری ساختمانها و بافت شهری در برابر بحران حریق

بناها و ساختمانهای معماری به عنوان بستر زندگی مردم نقش مهم در ایجاد امنیت جامعه دارند که محافظت از آنها در برابر حوادث طبیعی و غیرطبیعی اهمیت فراوانی دارد. یکی از بحران زاترین خطراتی که امنیت بناها را با چالش مواجه میکند، «بحران حریق» است و پیامدهای شدید آن میتواند در هر لحظه سلامت آنها را با تهدید مواجه کند. بنابراین شناسایی انواع بحرانها در هنگام آتش سوزی و راهکارهای تاب آوری بناهای یاد شده ضروری است. هدف این مقاله شناسی و طبقه بندی راهکارهای کیفی و عملکردی تاب آوری ساختمانها در مقابل بحران حریق است. برای دستیابی به این هدف با استفاده از روش تحلیل محتوای منابع، مبانی نظری تحقیق بیان شده و با استفاده از روش «تفسیری-تحلیلی» انواع آسیب ها شناسایی میشوند. بنابر یافته های پژوهش تاب آوری بناهای در اصول کلی «مدیریت بحران» نهفته است که شامل سه مرحله فعالیت «قبل از بحران»، «هنگام بحران» و «پس از بحران» است. بدین ترتیب که پیش از وقوع حادثه، «آموزشهاو آمادگی الزم را برای مخاطبان فضا» در راستای مقابله با بحرانهای احتمالی انجام داد و در حین وقوع اقدامات لازم علمی و کاربردی را براساس شناخت قبلی از بناها بکار گرفت، این امر مستلزم ایجاد «شناسنامه فنی» برای ساختمانها در ارگان های مربوطه است و پس از بحران راهکارهای «بازیابی» فضا براساس «شرایط جدید» و با توجه به ابعاد روانشناسانه بحران است.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، ساختمانهای شهری ، بحران حریق ، مدیریت بحران.