مؤلفه های تدریس در موقعیت های یاددهی-یادگیری روییدنی

یکی از ضــروری ترین تحولات در راســتای ارتقای عملکرد نظامهای آموزشــی، تحول در نگرش و روش تدریس معلمان نظام آموزشــی اســت. پژوهش حاضــر با هدف بررســی تجارب زیســته ی معلمان ابتدایی از تدریس در موقعیت های یاددهی یادگیری روییدنی انجام شده ا ست. با توجه به ماهیت موضوع مورد مطالعه، پژوهش حا ضر از حیث هدف در زمره پژوهشهای کاربردی قرار دارد و از حیث روش پژوهش، با رویکرد کیفی و با ا ستفاده از روش پدیدار شناسی توصیفی انجام شده ا ست. میدان مطالعه این پژوهش مدارس مقطع ابتدایی شهر مشهد در نیمسال دوم تحصیلی 1398-1399 بود. نمونه پژوهش شامل معلمان موفق در مقطع ابتدایی بود که به صـــورت نمونه هدفمند مورد مطالعه قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات، از مصـــاحبه های نیمه ساختاریافته فردی تا رسیدن به ا شباع نظری ا ستفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مرحله ی اول و دوم روش کدگذاری اشتراوس و کوربین یعنی کدگذاری باز و محوری استفاده شد. جهت کسب اعتبار یافته های پژوهش از روشهای بررسی توسط مشارکت کنندگان، توصیف جامع از شرایط مشارکت کنندگان، انتخاب هدفمند مشارکت کنندگان، کدگذار ثانوی و بررسی توسط اســاتید متخصــص اســتفاده شــد. نتایج نشــان میدهد که مؤلفه های تدریس در موقعیتهای یاددهی-یادگیری روییدنی از نظر معلمان شرکت کننده در پژوهش عبارت است از: شرایط بسترساز استفاده از موقعیتهای روییدنی، ویژگیهای معلم، ویژگیهای دانش آموزان و ارزشیابی در موقعیتهای روییدنی.