بررسی تطبیقی شاخص های حکمروایی خوب شهری در مناطق 6 و 9 کلانشهر تهران

در طی چند سال گذشته حکمروایی خوب 1 شهري رویکرد مدیریت شهري، به سوي شهروند محوري و جلب مشارکت مورد توجه نظریه پردازان ، محققان و مدیران قرار گرفته است و می توان گفت به عنوان یکی از پیش زمینه هاي ایجاد یک توسعه همه جانبه نگر، مشارکت محور و پایدار می باشد. هدف از این پژوهش این است که شاخص هاي حکمروایی خوب را دردو منطقه از کلان شهر تهران مورد بررسی و تحلیل قرار دهد. این تحقیق از نوع توصیفی_تحلیلی می باشد و براي جمع آوري اطلاعات از روش کتابخانه اي و میدانی استفاده شده است. در روش میدانی با استفاده از ابزار پرسشنامه، حجم نمونه از فرمول کوکران 384 نفرمشخص شده و سپس جمع آوري اطلاعات به صورت تصادفی صورت گرفته است. داده هاي جمع آوري شده از پرسشنامه که از طریق طیف لیکرت از 1 تا 5 کد گذاري شده و با استفاده از نرم افزار (spss) مورد تحلیل و ارزیابی قرار است. نتایج نشان می دهند که به طور متوسط حکمروایی خوب در شاخص هاي مورد استفاده در وضعیت مطلوبی قرار ندارد.

کلیدواژه ها:

حکمروایی خوب شهری ، مدیریت شهری ، مناطق 6و 9 ، کلانشهر تهران