بررسی تطبیق در روشنایی فلیکر 30 هرتز در بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی غیرپرولیفراتیو با استفاده از سیگنال الکترورتینوگرام

موضوع: الکترورتینوگرام روشی عینی برای ارزیابی عملکرد شبکیه است. بررسی این سیگنال امکان مطالعه اثرات احتمالی رتینوپاتی دیابتی بر عملکرد بینایی را فراهم می کند. اهداف هدف از انجام این مقاله بررسی پارامترهای زمان-فرکانس سیگنال الکترورتینوگرام جهت بررسی شبکیه بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی است. روش تحقیق در این مقاله از روش تبدیل موجک برای ایجاد تمایز میان سیگنال الکترورتینوگرام بیماران رتینوپاتی دیابتیو افراد سالم در تحریک تطبیق در روشنایی 30 هرتز استفاده شده است. پارامترهای به دست آمده از تحلیل استاندارد زمانی شامل دامنه و زمان ضمنی نیز برای مقایسه بهتر نتایج با روش تبدیل موجک، مورد بررسی قرار گرفته است. دستاوردهای مقاله سیگنال الکترورتینوگرام 16 بیمار مبتلا به رتینوپاتی دیابتی و 16 فرد سالم با استفاده از تحلیل زمانی و زمان-فرمانس مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پاسخ های تطبیق در روشنایی فلیکر 30 هرتز شامل فرکانس های غالبی است که محدوده این فرکانس ها و زمان وقوع آنها تمایز معنی داری میان دو گروه بیمار و سالم نشان داده است.

کلیدواژه ها:

الکترو رتینوگرام ، رتینوپاتی دیابتی ، تبدیل موجک ، تطبیق روشنایی