نقش میانجی هوش معنوی در رابطه بین مولفه های معنویت با افسردگی دانشجویان دانشكده پزشكی شیراز

هدف اصلي در اين پژوهش بررسي نقش ميانجي هوش معنوي در رابطه بين مولفه هاي معنويت با افسردگي دانشجويان دانشكده پزشكي شيراز بود. اين پژوهش از لحاظ هدف جزء پژوهش ها كاربردي و از لحاظ اجرا جزء پژوهش ها همبستگي بود. همچنين جامعه آماري كليه دانشجويان دانشكده پزشكي با گروه سني 20-40 در شهر شيراز به تعداد حدودا 745 نفر بود كه در سال 97-98 به تحصیل مشغول بودند. به منظور نمونه گيري براساس جدول مورگان 255 نفراز دانشجويان رشته هاي (دارو سازي، دندان پزشكي، پرستاري) دانشگاه شيراز به شيوه هدفمند انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفي از هر رشته 85 نفر انتخاب شد كه با توجه به احتساب ملاك گروه سني دانشجويان به 200 نفر كاهش يافتند كه نمونه آماري را تشكيل دادند. و براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه هاي هوش معنوي عبداله زاده و همكاران، پرسشنامه معنويت هال و ادوارد و پرسشنامه افسردگي بك، استفاده شد. سپس داده هاي جمع آوري شده به وسيله نرم افزار آماري SPSS از دو جنبه توصيفي و استنباطي مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها حاكي از آن بود كه مولفه هاي هوش معنوي و مولفه هاي معنويت با افسردگي دانشجويان رابطه معكوس دارد بدين صورت كه با افزايش هوش معنوي و معنويت افسردگي كاهش پيدا مي كند و همچنين هوش معنوي و معنويت توانست افسردگي را پيش بيني كند و همچنين هوش معنوي قادر است نقش ميانجي بين مولفه هاي معنويت و افسردگي را ايفا نمايد. بنابراين باتوجه به اينكه با افزايش ميزان هوش معنوي و بهبود معنويت، بهزيستي روان دانشجويان مورد مطالعه نيز در شرايط بهتري قرار مي گيرد، به نظر مي رسد به منظور دستيابي به بهزيستي روان دانشجويان بهتر است برنامه هاي معنويت براي افراد با سطوح مختلف سلامت روان طراحي شود تا بتوان از نتايج به دست آمده در مطالعات آينده اطمينان بيشتري حاصل كرد.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، معنویت ، افسردگی ، دانشجویان