اثبات صیانت قرآن با توجه به اختلاف قرائات

قرائات در اصطلاح یعنی روش خواندن پیشوایان تلاوت قرآن، با سلسله سند و طُرُقی که به ما رسیده،که درحروف و هیئت کلمه با هم اختلاف دارند؛ که انواعی دارد ازقبیل:مقبول،متوتر،مشهور،مردود،شاذ،جعلی و ساختگی،متوقف.عوامل اختلاف قرائات عبارتنداز:ضعف خط عربی، ابتدایی بودن خط، بی نقطه بودن حروف، خالی بودن از علایم و حرکات، تأثیر لهجات مختلف، آراء و اجتهادات قرّاء؛که توحید مصاحف از اقداماتی بود،که اختلاف قرائات را میان مسلمانان به شدّت کاست. تحریف در لغت از ریشه «حرف» به معناى؛ دگرگونی و...است،در قران مجید مشتقات تحریف چهار بار بکار رفته است. و در اصطلاح، منظور، محتمل کردن کلام صریح است، یعنى پس از آنکه مراد از آن کلام را دانستند آنرا از معناى صریح منحرف می کردند. تحریف، به دو قسم لفظى و معنوى و در اصطلاح به هفت معنی تقسیم می شود؛که تحریف معنوی یعنی؛ الفاظ قرآن، همان الفاظى است که بر رسول خدا نازل شده ولى معانى واقعى آن الفاظ اراده نشده باشد،که شامل: تحریف در دلالت کلام، آیه یا سوره را برخلاف ترتیب نزول در مصحف ثبت کردن، تبدیل کلمات می باشد.و منظور از تحریف لفظی؛ تغییر عمدی درلفظ،معنی یک کلمه یاجمله و...در آنچه که به ما رسیده است،که شامل اقسامی می باشد: تحریف به زیاده و نقیصه در اعراب و بنا و حروف، اختلاف در لهجه، تحریف به زیاده در آیات و سور قرآن، تحریف به نقیصه به جهت سهو و اشتباه و یا عمداً.منشأ قول به تحریف در روایات اهل سنت و شیعه است؛ که مسأله تحریف در قرآن به دلایلی چون: گواهى تاریخ، ضرورت تواتر قرآن، مسأله اعجاز قرآن، ضمانت الهى، عرضه روایات بر قرآن،نصوص اهل بیت، نظر علماى بزرگ شیعه نفی می شود. و شبهات خاورشناسان مبنی بر آن که اختلاف قرائات به معنای وجود اضطراب در متن قرآن است یا آن که مستلزم تدوین قرآن در سده دوم و سوم است، بی اساس خواهد بود؛ زیرا این دست از شبهات بر مبنای یکی انگاشتن پدیده قرائات با قرآن شکل گرفته است. اما با امعان نظر به دو نکته که اولاً: قرآن یک حقیقت و قرائات حقیقت دیگری است؛ ثانیاً: قرآن با اراده خداوند و تعلیم و تلاش پیامبر(ص) میان مردم چنان گسترده شد که با تواتر به دست ما رسید، دیگر جایی برای این دست از شبهات باقی نمی ماند.

کلیدواژه ها:

اختلاف قرائات ، تحریف قرآن ، شبهات تحریف قرآن