بررسی اثرات کاربرد مقادیر مختلف ازت و پتاسیم بر عملکرد گوجه فرنگی

حاصلخیزی خاک و تعادل عناصر غذایی از فاکتورهای موثر در تولید محصولات زراعی و باغی به شمار می رود. مصرف کودهای شیمیایی بایستی متناسب با مراحل مختلف رشد محصول صورت گیرد. در صورت عدم تعادل نسبی بین عناصر غذایی درخاک و گیاهف اختلال در رشد گیاه و افت در عملکرد محصول به وجود آید (1). بررسی ها نشان می دهد که هرگاه نسبت کربن به ازت خاک نامتعادل باشد، تلقیحح گوجه رنگی فقط شاخ و برگ تولید کرده و کمتر گل و میوه می دهد. چنانچه ازت در خاک زیاد باشد بوته ها غرور پیدا کرده و تنها شاخ و برگ تولید میکند (1). پتاسیم به عنوان کاتیون یک ظرفیتی، در فعال کردن آنزیم های گیاهی نقش به سزایی داشته و در متابولیسم گیاهی بیشتر وظیفه تنظیمی و کاتالیزوری را به عهده دارد. نواحی جوان و در حال رشد گیاه مخصوصا جوانه ها، برگ های جوان و نوک ریشه غنی از پتاسیم می باشد. با افزایش میزان پتاسیم ، محصول میوه خوش رنگ شده و طعم میوه بهتر و مقاومت میوه در مقابل ریزش افزایش یافته و قند میوه نیز افزایش می یابد. تحقیقات صورت گرفته در منطقه جیرفت بر روی محصول گوجه فرنگی در خاکی با میزان فسفر قابل جذب کم و پتاسیم قابل جذب زیاد بیشترین محصول با کاربرد 180 کیلوگرم ازت و 70 کیلوگرم فسفر در هکتار با عملکرد 85 تن محصول در هکتار به دست آمد (2). بنابراین با توجه به نقش و اهمیت ازت و پتاسیم بر عملکرد و کیفیت محصول گوجه فرنگی و عدم اطلاعات کافی در منطقه این تحقیق در راستای مصرف متعادل کودهای ازتی و پتاسیمی در محصول گوجه فرنگی صورت پذیرفته است.