اثر تنش خشکی و روشهای مصرف باکتری های محرک رشد (PGPR) بر میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان آسکوربات پراکسیداز و گلوتاتیون پراکسیداز گیاه دارویی بومادران (.Achillea millefolium L) در منطقه شهرری

به منظور بررسی اثر تنش خشکی و روش های مصرف باکتری های محرک رشد (PGPR) بر میزان فعالیت آنزیم هایآنتی اکسیدان آسکوربات پراکسیداز و گلوتاتیون پراکسیداز گیاه دارویی بومادران (.Achillea millefolium L)آزمایشی در فروردین 1393 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری انجام پذیرفت. این آزمایش بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی باسه تکرار به اجرا در آمد. عوامل آزمایشی شامل دورهایآبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح آبیاری در 50، 90 و 130 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و روش هایمختلف کاربرد باکتری های محرک رشد (PGPR) شامل عدم کاربرد باکتری، کاربرد ریشه مال باکتری، کاربرد باکتری درآب آبیاری و کاربرد ریشه مال+ کاربرد باکتری در آب آبیاری به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج به دست آمدهنشان داد که اثر ساده تنش خشکی و باکتری های محرک رشد مورد آزمون معنی دار و هچیک از اثرات متقابل معنی دارنگردید. در این شرایط تنش خشکی سبب افزایش آسکوربات پراکسیداز و گلوتاتیون پراکسیداز گردید. بعلاوه، گیاهانتیمارشده با باکتری های محرک رشد، نسبت به گیاهانی که در آنها این باکتری به کار نرفته بود، دارای محتوی آسکورباتپراکسیداز و گلوتاتیون پراکسیداز بیشتری بودند. نتایج این مطالعه نشان داد، کاربرد باکتری های محرک رشد منجر بهافزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان آسکوربات پراکسیداز و گلوتاتیون پراکسیداز گردید، به طوری که در بین روش-های کاربرد باکتریهای محرک رشد، کاربرد روش ریشه مال+ کاربرد باکتری های محرک رشد در آب آبیاری در مقایسه باسایر روش ها به طور معنی داری سبب افزایش میزان آسکوربات پراکسیداز و گلوتاتیون پراکسیداز در گیاه دارویی بومادران گردید. به صورتی که بیشترین مقدار آسکوربات پراکسیداز (43/763 واحد بر میلی گرم پروتئین) در شرایط تنش کم آبی شدید (130 میلی متر تبخیر) و کاربرد روش ریشه مال باکتری + کاربرد باکتری در آب آبیاری و بالاترین میزان گلوتاتیون پراکسیداز (31/89 واحد بر میلی گرم پروتئین) در شرایط تنش کم آبی شدید و کاربرد روش ریشه مال باکتری + کاربرد باکتری در آب آبیاری حاصل گردید.

کلیدواژه ها:

بومادران ، تنش خشکی ، باکتری های محرک رشد ، آسکوربات پراکسیداز و گلوتاتیون پراکسیداز