پیامدهای توسعه فیزیکی شهرها بر تخریب حوضههای آبخیز شهری (مطالعه موردی: شمال تهران منطقه ٢٢ شهرداری

پدیده گسترش اراضی شهری وافزایش سطوح نفوذ ناپذیر در اثر توسعه شهر باعث تغییر رژیم هیدرولوژیکی حوضه های آبخیز شهری گردیده بطوریکه بخش بیشتری از بارشها به رواناب تبدیل می شود . این پدیده در اغلب شهرها عمومیت داشته و شهر تهران نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. بر این اساس در این پژوهش ابتدا نسبت به تعیین محدوده توسعه یافته شه ر تهران در یک دوره زمانی 20 ساله1987-2007با کمک تصاویر ماهواره ایی سنجنده لندست و اقدام گردید . در مرحله دوم مدل رقومی ارتفاعی محدوده مورد مطالعه تولید و با استفاده ازالگوریتمهای هیدرولوژی قابل استفاده درGISمیزان شبکه آبراهه تخریب شده محاسبه و استخراج گردید . سپس با استفاده از اطلاعات تولید شده در مراحل قبل تأثیر محدوده توسعه یافته برروی کاهش نفوذپذیری خاک و بالطبع افزایشCN خاک و درنتیجه افزایش تولید رواناب در محدوده توسعه یافته منطقه 22 شهرداری در شمالغرب شهرتهران برآورد گر دید . در این تحقیق مشخص شد که با توجه به توسعه ناموزون محدوده شهری منطقه 22 درحوضه های شمالی شهر تهران و تغییر در کاربری اراضی شهری باعث افزایش حجم رواناب و در نتیجه افزایش تولید سیل و رسوب شده است

کلیدواژه ها:

توسعه شهری ، سنجش از دور ، مدل رقومی ارتفاعی