استفاده از الگوریتم ژنتیک برای کاهش انرژی مصرفی و افزایش عمر شبکه حسگر بیسیم جهت افزایش قابلیت اتکا

دراین مقاله یک روش جدید برپایه الگوریتم ژنتیک برای حل مساله بهینه سازی شبکه حسگر بیسیم ارائه می شود در شبکه های حسگر بیسیم مسافت موجود بین گره های حسگر بیسیم می تواند انرژی گره های حسگر و عمر شبکه را کاهش دهد با استفاده ا زدسته بندی شبکه حسگر بیسیم به تعداد خوشه های مستقل می توان مجموع فاصله های بین دو گره حسگر را به حداقل برسانیم که این عمل را با توجه به ویژگیهای الگوریتم های تکاملی با استفاده از الگوریتم ژنتیک انجام می دهیم که منجر به افزایش طول عمر شبکه می شود. نتایج شبیه سازی نشان میدهد که این الگوریتم می تواند راه حل مناسب را در زمانی اندک بیابد همچنین این روش قابل اجرا برروی شبکه هایی با توپولوژی همگن یا ناهمگن است.

کلیدواژه ها:

کاهش انرژی ، تحمل پذیری ، الگوریتم ژنتیک ، دسته بندی بهینه سازی شبکه و افزایش عمر شبکه