رابطه بین کلرور آهن با اشکال مختلف آهن در مرکبات

آهن در خاک اغلب به اشکال نامحلول اسید و هیدروکسیدهای آهن سه ظرفیتی (هماتیت، گئوتیت و فری هیدرات) موجود می باشد. آهن از نظر وزنی 6/2-4/2 درصد پوسته زمین را در بر میگیرد. با این وجود مقدار آهن قابل حل در مقایسه با کل آهن ناچیز می باشد. اشکال معدنی قابل حل در خاک Fe2+، Fe3+، Fe(OH+)2 و فرم قابل جذب توسط گیاه Fe2+ و Fe3+ می باشد. کمبود آهن یک مشکل تغذیه ای عمومی در اکثر باغهای مرکبات موجود در خاکهای آهکی و قلیائی می باشد. تجزیه بافتهای گیاهی و تعیین میزان آهن برای تشخیص کمبود آهن در گیاهان مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. اما مطالعات انجام شده نشان می دهد اغلب غلظت آهن موجود در برگ گیاهان کمبوددار برابر یا بیشتر از غلظت آهن در برگ گیاهان سبز می باشد. این درحالت برای مرکبات موجود در خوزستان نیز صادق می باشد. تحقیقات نشان می دهد تنها بخش کوچکی از آهن گیاه (Fe2+) به صورت متابولیتی فعال است و وارد پروسه کلروفیل سازی می گردد و قسمت عمده آهن جذب شده (Fe3+) به دلیل عدم کارایی آهن درون برگ و یا عدم توانایی برگ در احیاء Fe3+ به Fe2+ به دلیل بالا بودن pH شیره سلولی و دیگر عوامل مورد استفاده قرار نمی گیرد. هدف از این تحقیق تعیین فرم موثر آهن در ایجاد کمبود و تعیین همبستگی بین کلروفیل و Fe2+ در مرکبات (نارنج) شهر اهواز می باشد.