بررسی میزان تحمل ارقام و ژنوتیپ های برتر و تجاری گیلاس و آلبالو به سودوموناس سیرینگه
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: البرز
شهر موضوع گزارش: کرج
شناسه ملی سند علمی: R-1093632
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 448
تعداد صفحات: 47
سال انتشار: 1390
نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
چکیده طرح پژوهشی:
باکتری Pseudomonas syringae مهم ترین عامل بیماری شانکر باکتریایی در درختان میوه هسته دار است. در این تحقیق مقاومت نسبی شاخه و برگ 23 ژرم پلاسم محلی و تجاری گیلاس و آلبالو به این باکتری در شرایط گلخانه ای و باغی بررسی شد. ارزیابی مقاومت شاخه با تلقیح شاخه های بریده زمستانه و مقاومت برگ با تلقیح رگبرگ میانی، استفاده از آب-آگار و تلقیح با کمک پمپ خلا در شرایط آزمایشگاه انجام شد. مقاومت نهال با تلقیح شاخه های اصلی و تنه نهال های 3 ساله پیوند شده بر روی پایه بذری محلب در شرایط باغی بررسی شد. یک جدایه بیماریزای سودوموناس سیرینگه که از یک درخت گیلاس آلوده در کرج جداسازی و توسط آزمون های استاندارد شناسایی شده بود، به عنوان مایه تلقیح بکار برده شد. بر اساس نتایج، تنوع گسترده ای در واکنش ژنوتیپ های مختلف گیلاس و آلبالو به این بیماری دیده شد. گروه بندی ارقام بر اساس مقادیر مقاومت شاخه نشان داد که 5/%43 ژرم پلاسم متحمل، 5/%43 حدواسط و %13 حساس اند. آلبالوی همدان و گیلاس KB8 به ترتیب به عنوان حساس ترین و مقاوم ترین تشخیص داده شدند. از نظر مقاومت برگ، روش پمپ خلا بهترین روش برای آلوده سازی برگ بوده و نتایج آن نشان داد که %6 ژرم پلاسم متحمل، %35 حدوسط و %59 حساس هستند. گیلاس های بلامارکا و دیررس دانشکده به عنوان حساس ترین و آردی جوبیلیوم متحمل ترین تشخیص داده شدند. سطوح مقاومت نهال ها در شرایط باغی نیز متفاوت بود و چوب تنه و شاخه شاملو حساس ترین و فراسیدا مقاوم ترین تشخیص داده شدند. بررسی همبستگی بین مقادیر مقاومت نشان داد که همبستگی معنی داری بین سطوح مقاومت اندام های مختلف وجود ندارد. واژه های کلیدی: شانکر باکتریایی، گیلاس، آلبالو، مقاومت، Pseudomonas syringae