بررسی زیست سنجی و مولکولی پنبه های تراریخته حاوی دو ژن ضد قارچی کیتیناز و گلوکاناز با منشا گیاهی

بررسی وراثت و بیان ژن در برنامه های انتقال ژن از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و بعبارتی نتیجه تحقیقات به پایداری صفت در نسل های بعدی وابسته است. درپژوهش حاضر گیاهان پنبه که به وسیله ژن های کیتیناز و گلوکاناز ( ضد قارچی)تراریخت شده بودند از نظر پایداری ژن های مذکور در نسل دوم ‭(T‬1) با استفاده از‭PCR‬، سادرن وسترن بلات و ‭Real Time ‬مورد بررسی قرارگرفته و زیست سنجی شدند. یک توده بذر جمع آوری شده از گیاهان تراریخت نسل اول ‭(T‬0) به همراه شاهد تیمارهای آزمایشی را تشکیل دادند. آنالیز ‭PCR ‬در نسل دوم حضور ژن کیتیناز و گلوکاناز را در تعدادی از گیاهان را ثابت کرد. آزمون دورگگیری سادرن بلات تلفیق ژن ها وآنالیز وسترن بلات بیان پروتیین ‮‭32‬ کیلو دالتون را دراین گیاهان تایید نمود. بررسی بیان ژن از طریق ‭Real time -PCR ‬نشان داد که میزان بیان ژن در مقایسه با شاهد افزایش یافته است. در بررسی اثر پنبه های تراریخته و غیرتراریخته روی قارچ ‭Verticillium.dahliae ‬در شرایط آزمایشگاهی مشخص شد که پنبه تراریخته و غیر تراریخته به ترتیب بیشترین و کمترین بازدارنگی را در رشد قارچ دارد. به منظور بررسی مقاومت به قارچ عامل پژمردگی ورتیسیلیوز از تلقیح سوسپانسیون قارچی ستفاده شد. در برش های عرضی و طولی ساقه گیاهان مشخص شد که شدت قهو ه ای شدن آوندها در گیاهان غیر تراریخته بیشتر از لاین تراریخته می باشد. نتایج نشان داد که گیاهان تراریخته در مقایسه با شاهد از تحمل بیشتری نسبت به بیماری قارچی برخوردارند واژه های کلیدی: آنالیز های مولکولی پنبه تراریخته تحمل به بیماری قارچی کیتیناز، گلوکاناز، زیست سنجی و نسل دوم