اکوتوریسم، اکولوژی، عرصه های جنگلی شمال ایران

توریسم صنعتی پویا و فراگیر، به صورت سیستمی پیچیده در ارتباط تنگاتنگ با جنبه های مختلف جامعه می باشد. اثرات متقابل توریسم بر ارکان اقتصادی و اجتماعی جوامع و محیط لزوم برنامه ریزی دقیق در این عرصه را می طلبد. اکوتوریسم، توریسم در ارتباط با طبعیت در این میان به علت حساسیت های اکوسیستم های مورد استفاده از شرایط متفاوتی برخوردار است. اکوسیستم های در معرض خطر در تمام دنیا در تیررس آسیب های حاصل از توریسم و اکو توریسم بوده و نگرش اکولوژیک در این بخش ازاهمیت فوق العاده ای برخوردار است. از اینرو در برنامه ریزی، طراحی، تهیه و اجرای طرح های اکوتوریسم بازیابی اکولوژیکecological restoration در اکوسیستم های تحت استفاده الزامی می باشد. در پارک های جنگلی و عرصه های تحت اکوتوریسم روش های بازیابی اکولوژیک به عنوان استاندارد های اصلی برنامه ریزان، طراحان و مجریان در تمام دنیا مدنظر می باشد. در این تحقیق سعی بر آن است که اهمیت بازیابی اکولوژیک و لزوم لحاظ کردن آن در برنامه های اکوتوریسم مورد بحث قرار گیرد. هر آنچه در ایران برنامه های مدون اکوتوریسم به ندرت تهیه و اجرا می گردد، اما مطالعات اولیه در زمینه های مختلف اکوتوریسم می تواند به گام های اولیه حرکت به سوی تهیه طرح های اکوتوریسم سرعت ببخشد.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، یازیابی اکولوژیک ، جنگل های شمال ایران