تعیین ارزش زراعی ارقام خارجی چغندرقند در مناطق آلوده به ریزومانیا

در این تحقیق، ‮‭10‬ رقم خارجی چغندرقند به همراه دو رقم شاهد مقاوم و یک رقم شاهد حساس در طی دو سال ( ‮‭1392-93‬ ) به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در چهار منطقه با آلودگی طبیعی (مشهد، شیراز، میاندوآب و قزوین) ارزیابی شد. در هر آزمایش، صفات کمی و کیفی پس از برداشت آزمایشات اندازه گیری شد. پس از تجزیه و تحلیل داده ها و مقایسه عملکرد شکر، ارقام مناسب شناسایی شد. براین اساس، در آزمایشات‮‭92‬ مشهد و میاندوآب، از نظر عملکرد شکر سفید تفاوت معنی داری بین ارقام مورد مطالعه و میانگین ارقام شاهد مقاوم مشاهده نشد اما در شیراز و قزوین، رقم 6 از نظر عملکرد شکر سفید نسبت به میانگین ارقام شاهد مقاوم برتری داشت. در سال ‮‭93‬ نیز در میاندوآب از نظر عملکرد شکر سفید تفاوت معنی داری بین ارقام مورد مطالعه و میانگین ارقام شاهد مقاوم وجود نداشت اما در آزمایش مشهد و شیراز، رقم 4 ازنظر عملکرد شکر سفید دارای برتری معنی دار نسبت به میانگین ارقام شاهد مقاوم بود. در مجموع 8 آزمایش اجرا شده در چهار منطقه و با در نظر گرفتن پایداری ارقام، ارقام شماره 4 و 6 از نظر عملکرد شکر سفید و پایداری عملکرد نسبت به ارقام شاهد برتری داشتند و برای کشت در مناطق آلوده مشهد، شیراز، میاندوآب و قزوین قابل توصیه هستند. واژه های کلیدی: ارقام، چغندر قند، مقاومت، ریزومانیا، ‭BNYVV