تاثیر سطوح مختلف تهویه آب شور بر افزایش مقاومت گیاه گوجه فرنگی به کاهش عملکرد در کشت های گلخانه ای

این پروژه به منظور بررسی اثر تهویه آب آبیاری به روش قطره ای زیر سطحی و نیز تعیین شدت بهینه تهویه آب آبیاری در شرایط شوری بر عوامل رشد و عملکرد گیاه گوجه فرنگی انجام شد. این پروژه در قالب بلوک های کامل تصادفی شامل سه سطح تهویه (12%، 24%، و صفر درصد به عنوان تیمار شاهد) و در چهار تکرار طی دو سال در گلخانه شیشه ای مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان واقع در منطقه دستگرد اصفهان انجام شد. میزان کود شیمیایی بر اساس نتیجه آزمایش نمونه خاک تعیین و اعمال شد. قبل از شروع طرح، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک محل تعیین و بر اساس نتایج حاصله، مقادیر کود مورد نیاز توسط متخصص تغذیه تعیین شد. شاخص های رشدی از جمله ارتفاع بوته، وزن بوته خشک، وزن ریشه خشک، قطر و طول میوه، تعداد میوه و وزن کل میوه برداشتی در طی 8 ماه کشت اندازه گیری شدند. داده برداری از مهر 92 تا اردیبهشت 94 انجام و مورد ارزیابی آماری قرارگرفت. نتایج نشان داد تاثیر تیمار های اکسیژن دهی روی صفات طول و قطر، تعداد و عملکرد میوه در سطح 5% و روی صفات ارتفاع بوته، وزن خشک ریشه و وزن خشک بوته معنی دار نشد. داده های این مطالعه نشان می دهد که تولید گوجه فرنگی در خاک های شور و آب شور را می توان تحت آبیاری قطره ای زیر سطحی توام با هوادهی بهبود داد.وا ژه های کلیدی: گوجه فرنگی ، شوری، اکسیژن آبیاری، آبیاری قطره ای زیرسطحی