ارزیابی مخاطرات آزمایشگاههای پژوهشکده های تابعه موسسه تحقیقات علوم شیلاتی

هدف اصلی این تحقیق بررسی مخاطرات احتمالی در آزمایشگاههای سه مرکز تابعه موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور می باشد. به منظور ارزیابی مخاطرات احتمالی در آزمایشگاههای مورد نظر (11 آزمایشگاه پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، 9 آزمایشگاه پژوهشکده میگوی کشور و 2 آزمایشگاه مرکز ملی فرآوری آبزیان) و طبقه بندی آنها، از روش "تجزیه و تحلیل عوامل شکست و آثار آن" (FMEA) و برخی روش های آماری استفاده گردید.سطح ریسک در تمامی آزمایشگاههای پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان بجز آزمایشگاه بنتوز، در حد نیمه بحرانی و بحرانی قابل ارزیابی می باشد. صرفا در مورد آزمایشگاه آماده سازی نمونه، اختلاف معنی داری بین مقادیر RPN در قبل و بعد از اقدامات اصلاحی مشاهده می گردد که البته در این مورد نیز اقدامات اصلاحی انجام شده تاثیری در کاهش سطح ریسک نداشته است. در پژوهشکده میگوی کشور اقدامات اصلاحی در اکثر آزمایشگاهها در کاهش سطح ریسک موثر بوده است (به جز سه آزمایشگاه آلاینده ها، میکروبیولوژی و شیمی فیزیک). در مرکز ملی فرآوری سطح ریسک هر دو آزمایشگاه پس از اقدامات اصلاحی به شدت کاهش یافته است.در مجموع می توان چنین استنتاج نمود که FMEA روشی مناسب برای ارزیابی مخاطرات کارکنان آزمایشگاههای تحقیقاتی می باشد و از روش های آماری مناسب نیز می توان برای تحلیل های تکمیلی استفاده نمود.کلمات کلیدی: ارزیابی مخاطرات، آزمایشگاه، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی، پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان ، پژوهشکده میگوی کشور ، مرکز ملی فرآوری، عدد الویت ریسک، تجزیه و تحلیل عوامل شکست و آثار آن