بررسی اثر فاصله نشا و میزان کود نیتروژن بر عملکرد لاین های کیفی امید بخش برنج در مناطق گرمسیری استان کهگیلویه و بویراحمد

این پژوهش با هدف دستیابی به مناسب ترین فاصله نشا و میزان کود نیتروژنه در واحد سطح بر روی چهار لاین کیفی برنج(10،11،15،16) در منطقه چرام از سال 1393 به مدت دو سال اجرا گردید. فاکتور فاصله نشا در سه سطح 15×15، 20×20 و 25×25 سانتی متر و میزان نیتروژن در سه سطح 50، 100 و 150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در نظر گرفته شد. صفات مورد بررسی شامل عملکرد دانه، وزن هزار دانه، ارتفاع بوته، تعداد روز تا گلدهی و تعداد روز تا رسیدن بود. نتایج تجزیه واریانس عملکرد دانه نشان داد که بین ژنوتیپ ها تفاوت معنی داری در سطح احتمال 1 درصد وجود دارد. اثر فواصل کاشت، اثر سطوح کود نیتروژن و همچنین اثر متقابل بین فواصل نشا و سطوح کود نیتروژن بر روی صفت عملکرد دانه از نظر آماری در سطح احتمال 5% معنی دار شد. اثر ژنوتیپ ها و فواصل نشا بر روی ارتفاع بوته، تعداد روز تا گلدهی و تعداد روز تا رسیدن معنی دار نبود درحالی که اثر کود نیتروژن بر روی صفات مذکور در سطح احتمال 5% معنی دار شد. در رابطه با عملکرد دانه در کلیه ژنوتیپ ها در اکثر موارد فاصله نشا دوم (20×20 سانتی متر) تفاوت معنی داری با سایر فواصل نشا داشت. بیشترین عملکرد دانه را ژنوتیپ 3 به میزان 503/9 تن در هکتار در تیمار فاصله نشا دوم (20×20 سانتی متر) و سطح دوم مصرف کود نیتروژن 100 کیلوگرم در هکتار داشت. واژه های کلیدی: فاصله نشا، کود نیتروژن، عملکرد، ژنوتیپ های برنج