بررسی امکان تکثیر و پرورش سیچلاید ایرانی ‭Iranocichla hormuzensis ‬به عنوان یک گونه بومی و زینتی (فاز اول)

سیچلاید ایرانی یکی از گونه های منحصر به فرد ماهیان زینتی ایران می باشد که از خانواده سیچلاید ماهیان ‭(Cichlidae) ‬بوده و با نام علمی ‭Iranocichla hormuzensis ‬نامیده می شود و در حوضه آبخیز هرمز و در رودخانه شاهو (حدفاصل بندر عباس تا حاجی آباد) زیست می کند. فاز اول پروژه حاضر از شهریور سال ،‮‭1390‬ با هدف سازگار نمودن این گونه وحشی با شرایط اسارت (محیط آکواریوم) آغاز و به مدت ‮‭18‬ ماه به طول انجامید. بدین منظور عدد ‮‭63‬ عدد ماهی نر و ماده از محل زیست آنها واقع در رودخانه شاهو جمع آوری و سپس به منظور آداپتاسیون به آکواریوم هایی در یکی از مراکز پرورش ماهیان زینتی در شهر بندرعباس منتقل و در آنجا با آب رودخانه محل صید نگهداری شدند. سپس ماهیان به محل اجرای پروژه واقع در ایستگاه تحقیقات فن آوری های نوین شیلاتی منتقل و در آکواریوم های شیشه ای ‮‭100‬ لیتری از پیش ساخته شده مطابق با شرایط استاندارد نگهداری شدند. ماهیان در روزهای اول اسارت رفتارهای پر استرسی از قبیل رنگ پریدگی، حرکات و شنای جهشی و سریع و برخورد با شیشه آکواریوم و پرش به خارج از آکواریوم را نشان می دادند اما با پیشرفت مراحل پروژه این رفتارها به مرور کمتر شده و نمونه ها تا حدود بسیار زیادی خلق و خوی وحشی خود را از دست داده و رفتارهای ذکر شده را کمتر بروز دادند. سپس نمونه ها به منظور جفت یابی در گله های ‮‭7-5‬ تایی در آکواریوم های تعبیه شده قرار گرفتند. تعداد تلفات به طور روزانه کنترل و یادداشت می شد. زیست سنجی هر 2 هفته یکبار به صورت تصادفی (3 عدد از هر آکواریوم) انجام می گردید. در طول مدت تحقیق، دما روی ‮‭32‬ درجه سانتی گراد تنظیم و ثابت نگهداری شد. در پایان ماهیان باقیمانده به خوبی با شرایط اسارت خو گرفته و آماده تکثیر شدند.