بررسی ارزیابی فامیل های فول سیب از نظر مقاومت به ریزومانیا

از اولین گام های مهم در تهیه و تولید ارقام مقاوم در کنترل بیماری ریزومانیا، شناسایی ژنوتیپ هایی است که ژن یا ژن های مقاومت در آنها تثبیت شده است. هدف از این طرح ارزیابی بذر حاصل از خویش آمیزی تک بوته های مقاوم (هموزیگوت و هتروزیگوت) جهت شناسایی ژنوتیپ های هموزیگوت و تایید مقاومت نتاج بود. به همین منظور در سال ‮‭1388‬ تعداد ‮‭97‬ ژنوتیپ S1 که نتیجه خویش آمیزی تک بوته های ژنوتیپ گرده افشان بالک شیراز بوده به همراه چهار رقم حساس و مقاوم به عنوان شاهد در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و به صورت سه آزمایش ‮‭36‬ رقمی مشاهده ای در شش تکرار در ایستگاه زرقان مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس در مزرعه ای با آلودگی کم تا متوسط ارزیابی شدند. هر کرت در هرتکرار شامل یک ردیف به طول سه متر و به فاصله ‮‭50‬ سانتی متر بود. در طول دوره رشد یادداشت برداری های لازم شامل صفات کمی (تعداد بوته پس از تنک، بوته های از بین رفته و بوته های پوسیده و شاخص بیماری) و رتبه ای (نمره رشد و یکنواختی در تیرماه و شهریورماه) به شکل مشاهده ای صورت گرفت. نتایج تجزیه واریانس روی صفات کمی و تجزیه ناپارامتری فریدمن روی صفات رتبه ای نشان داد که اختلاف معنی داری بین فامیل های مورد ارزیابی در هر سه آزمایش از نظر تعداد بوته پس از تنک، شاخص بیماری و نمره رشد و یکنواختی در تیرماه و شهریورماه وجود داشت. براساس مقایسه های انجام گرفته با شاهد حساس و مقاوم، استفاده از شاخص شدت بیماری جهت غربال اوریژین ها بهترین گزینه ارزیابی گردید. براساس نتایج بدست آمده اوریژین های B‮‭8702‬، B‮‭8705‬، B‮‭8714‬، B‮‭8738‬،B‮‭8742‬، B‮‭8752‬، B‮‭8755‬، F‮‭8708‬، F‮‭8720‬، F‮‭8722‬، F‮‭8737‬ و F‮‭8784‬ به عنوان ژنوتیپ های برتر انتخاب گردیدند. واژه های کلیدی: چغندرقند، ریزومانیا، شاخص شدت بیماری، فامیل های فول سیب، صفات رتبه ای